آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی

آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی

چه چیزی در حال آزمایش است؟

مغز استخوان بافت نرم و اسفنج مانندی است که در داخل استخوان های بزرگتر بدن یافت می شود و سلول های خونی را تولید می کند. آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی روش هایی هستند که برای جمع آوری و ارزیابی سلول ها و ساختار مغز استخوان استفاده می شوند.

مغز استخوان ساختاری لانه زنبوری یا اسفنج مانند دارد که از شبکه فیبری تشکیل شده است که با مایع پر شده است. بخش مایع حاوی سلول های بنیادی خون (خونساز)، سلول های خونی در مراحل مختلف بلوغ و “مواد خام” مانند آهن، ویتامین B12 و فولات است که برای تولید سلول مورد نیاز است.

وظیفه اصلی مغز استخوان تولید گلبول های قرمز (RBC)، پلاکت ها و گلبول های سفید خون (WBCs) است. تعداد و نوع سلول‌هایی که در هر زمان تولید می‌شوند، بر اساس نیازهای بدن شما (مثلاً اگر در حال مبارزه با عفونت هستید یا از دست دادن خون هستید) و همچنین جایگزینی طبیعی و مداوم سلول‌های قدیمی است.

گلبول های قرمز (RBC)

گلبول های قرمز که گلبول های قرمز نیز نامیده می شوند، اکسیژن را در سراسر بدن حمل می کنند. گلبول های قرمز معمولاً حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد حجم خون را تشکیل می دهند و معمولاً حدود ۱۲۰ روز در گردش خون زنده می مانند. مغز استخوان گلبول های قرمز را با سرعتی تولید می کند که جایگزین گلبول های قرمز قدیمی می شود که پیر می شوند و تحلیل می روند یا در اثر خونریزی از بین می روند و تلاش می کنند تعداد نسبتاً ثابتی از گلبول های قرمز را در خون حفظ کنند.

گلبول های سفید (WBC)

پنج نوع مختلف گلبول سفید وجود دارد: لنفوسیت ها، نوتروفیل ها، ائوزینوفیل ها، بازوفیل ها و مونوسیت ها. هر کدام نقش متفاوتی در محافظت از بدن در برابر عفونت ایفا می کنند.

پلاکت ها

پلاکت ها که ترومبوسیت نیز نامیده می شوند، قطعات سیتوپلاسمی سلول های بسیار بزرگی هستند که در مغز استخوان به نام مگاکاریوسیت ها دیده می شوند و برای لخته شدن خون طبیعی ضروری هستند.

در مغز استخوان، یک سلول بنیادی تحت توسعه و تمایز قرار می گیرد تا به یکی از این انواع مختلف سلول های خونی تبدیل شود. آنهایی که به سلول های لنفوئیدی تمایز می یابند، متعاقباً به لنفوسیت تبدیل می شوند. سایر پیش سازها بیشتر توسعه یافته و به گرانولوسیت ها (نوتروفیل ها، ائوزینوفیل ها، بازوفیل ها)، مونوسیت ها، پلاکت ها یا گلبول های قرمز خون (گلبول های قرمز) تمایز می یابند.

سلول ها زمانی که کاملاً بالغ یا نزدیک به بلوغ کامل هستند از مغز استخوان به گردش در می آیند. بنابراین، جمعیت سلول‌های درون مغز استخوان معمولاً شامل سلول‌هایی در مراحل مختلف رشد، از بسیار نابالغ تا تقریباً کامل می‌شود.

آسپیراسیون مغز استخوان و/یا بیوپسی به عنوان “آزمایش” شامل جمع آوری نمونه های مغز استخوان و ارزیابی سلول ها و ساختار زیر میکروسکوپ می شود. نمونه‌های مغز استخوان را می‌توان در صورت نیاز برای آزمایش‌های مختلف دیگر مانند ایمونوفنوتایپینگ فلوسیتومتری، آنالیز کروموزوم، هیبریداسیون فلورسانس درجا (FISH)، آزمایش مولکولی، یا آزمایش میکروبیولوژی (فرهنگ) ارسال کرد. متخصصی که در تشخیص اختلالات مرتبط با خون تخصص دارد، معاینه و ارزیابی نمونه‌های مغز استخوان را انجام می‌دهد.

آسپیراسیون مغز استخوان

آسپیراسیون مغز استخوان نمونه‌ای از مایع حاوی سلول‌ها را جمع‌آوری می‌کند تا بتوان آنها را زیر میکروسکوپ بررسی کرد و/یا با آزمایش‌های دیگر ارزیابی کرد. یک متخصص به صورت میکروسکوپی اسلایدهای لکه دار مایع حاصل از آسپیراسیون را بررسی می کند. سلول ها بر اساس تعداد، نوع، بلوغ، ظاهر و غیره ارزیابی می شوند و با استفاده از نتایج شمارش کامل خون (CBC) و اسمیر خون با سلول های موجود در خون مقایسه می شوند. این معاینه به عنوان مثال تعیین می کند:

نسبت M/E – این مختصر نسبت میلوئید/اریتروئید است. این محاسبه تعداد سلول های میلوئیدی (پیش سازهای WBC) را با سلول های اریتروئیدی (پیش سازهای RBC) مقایسه می کند.

دیفرانسیل – تعیین می‌کند که آیا سلول‌های هر دودمان (WBC، RBC، سلول‌های تولیدکننده پلاکت) بلوغ منظم و کاملی را نشان می‌دهند، و اینکه آیا سلول‌ها به نسبت طبیعی با یکدیگر وجود دارند یا خیر.

وجود هر گونه سلول غیرطبیعی مانند سلول های لوسمیک یا تومور

بیوپسی مغز استخوان

بیوپسی یک نمونه هسته استوانه ای را جمع آوری می کند که ساختار مغز را حفظ می کند. نمونه بیوپسی توسط متخصص ارزیابی می شود تا مشخص شود:

سلولی بودن – حجم سلول ها با حجم سایر اجزای مغز استخوان مانند چربی مقایسه می شود (و اینکه آیا سلولی بودن برای سن طبیعی است، افزایش یافته یا کاهش یافته است)

آیا دودمان های مختلف سلولی (میلوئید، اریتروئید و مگاکاریوسیتی) به تعداد کافی وجود دارند یا خیر

در صورت وجود هر گونه نفوذ غیر طبیعی در مغز (سرطان، عفونت) و همچنین هرگونه تغییر در استرومای مغز استخوان (مثلاً فیبروز) یا خود استخوان (پوکی استخوان)

بسته به اینکه یک پزشک به چه شرایطی مشکوک است یا در حال بررسی است، ممکن است تعدادی آزمایش دیگر روی نمونه مغز انجام شود. چند مثال عبارتند از:

در مورد لوسمی ممکن است آزمایشاتی برای تعیین نوع لوسمی انجام شود. اینها شامل تعیین نشانگرهای آنتی ژنی (به عنوان مثال، ایمونوفنوتایپ کردن با فلوسیتومتری) برای ارائه اطلاعات در مورد نوع لوسمی موجود، از جمله نشانگرهای پیش آگهی یا درمانی است.

همچنین ممکن است از لکه های مخصوص برای ارزیابی ذخیره آهن در مغز و تعیین اینکه آیا یک پیش ساز غیرطبیعی اریتروئید (RBC) با ذرات آهن در اطراف هسته آن (به اصطلاح سیدروبلاست حلقه ای) وجود دارد استفاده شود.

ممکن است برای تشخیص ناهنجاری های کروموزومی در مورد لوسمی، میلودیسپلازی، لنفوم یا میلوما، آنالیز کروموزوم و/یا آنالیز FISH تجویز شود.

آزمایشات مولکولی ممکن است بر روی نمونه ای از مغز استخوان برای کمک به تشخیص انجام شود. مثالها عبارتند از:

بازآرایی ژن گیرنده سلول T

بازآرایی ژن ایمونوگلوبولین سلول B

جهش JAK2

BCR-ABL

PML-RARA

مغز استخوان ممکن است برای جستجوی عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا قارچی که می‌توانند باعث «تب ناشناخته» شوند، کشت داده شود. برخی از باکتری ها و قارچ ها را نیز می توان با لکه های خاص تشخیص داد.

نمونه برای آزمایش چگونه جمع آوری می شود؟

آسپیراسیون مغز استخوان و/یا روش بیوپسی توسط پزشک یا سایر متخصصان آموزش دیده انجام می شود. هر دو نوع نمونه ممکن است از استخوان لگن (کرست ایلیاک) جمع آوری شود. گاهی اوقات، یک روش دوطرفه انجام می شود که در آن مغز استخوان از هر دو لگن چپ و راست جمع آوری می شود.

شایع ترین محل جمع آوری تاج ایلیاک (برآمدگی بالایی) پشت استخوان لگن است (البته گاهی اوقات از جلوی استخوان لگن نمونه برداری می شود). قبل از عمل، برخی از بیماران ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشند، اگر شمارش خون آنها بسیار پایین باشد، تا از خونریزی بیش از حد جلوگیری شود. اکثر بزرگسالان این روش را به خوبی تحمل می کنند، اما ممکن است به برخی از آنها در صورتی که بسیار مضطرب هستند، یک آرامبخش خفیف داده شود. کودکان اغلب تحت بیهوشی قرار می گیرند. سپس از بیمار خواسته می‌شود که برای جمع‌آوری به روی شکم یا پهلو یا پشت دراز بکشد و قسمت پایین بدن فرد با پارچه‌هایی پوشانده می‌شود تا فقط ناحیه اطراف محل در معرض دید قرار گیرد.

محل با یک ضد عفونی کننده تمیز می شود و با یک بی حس کننده موضعی تزریق می شود. هنگامی که محل بی حس شد، پزشک یک سوزن را از طریق پوست و داخل استخوان وارد می کند. برای آسپیراسیون، یک سرنگ به سوزن متصل می شود تا مقدار کمی از مغز جمع شود. برای بیوپسی مغز استخوان، از یک سوزن مخصوص استفاده می شود که امکان جمع آوری یک هسته جامد (نمونه استوانه ای) مغز را فراهم می کند.

حتی اگر پوست بیمار بی حس شده باشد، بیمار ممکن است در طول این روش ها احساس فشار کوتاه اما ناراحت کننده داشته باشد. پس از بیرون کشیدن سوزن، یک باند استریل روی محل قرار داده می شود و فشار وارد می شود. کل روش معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد. سپس از بیمار خواسته می شود که محل جمع آوری را حدود ۴۸ ساعت خشک و پوشیده نگه دارد.

سوالات متداول

چگونه استفاده می شود؟

آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی روش هایی هستند که برای ارزیابی سلول های خونی درون مغز استخوان و همچنین ساختار آن استفاده می شوند. آنها همراه با شمارش کامل خون (CBC) و اسمیر خون و گاهی اوقات آزمایشات اضافی بر روی مغز استخوان برای ارائه اطلاعات در مورد سلامت مغز استخوان و توانایی آن برای تولید سلول های خونی، از جمله گلبول های قرمز (RBC) انجام می شود. گلبول های سفید (WBCs) و پلاکت ها.

با استفاده از اطلاعات معاینه، آسپیراسیون مغز استخوان و/یا بیوپسی ممکن است برای کمک به موارد زیر استفاده شود:

علت تعداد کم یا زیاد سلول‌های خونی غیر قابل توضیح، از جمله تعداد بسیار کم یا زیاد گلبول‌های سفید خون (لکوپنی یا لکوسیتوز)، تعداد بسیار کم یا زیاد گلبول‌های قرمز خون (کم خونی یا پلی سیتمی)، یا تعداد بسیار کم یا زیاد پلاکت‌ها (ترومبوسیتوپنی) را تعیین کنید. یا ترومبوسیتمی)

شناسایی علت سلول های خونی

شناسایی علت سلول های خونی غیرطبیعی یا نابالغ موجود در خون، همانطور که توسط CBC یا اسمیر خون تشخیص داده می شود.

تشخیص و طبقه بندی سرطان منشاء مغز استخوان (مانند لوسمی، مولتیپل میلوما)

تشخیص سایر اختلالات مغز استخوان، مانند سندرم میلودیسپلاستیک (MDS)

انواع دیگر سرطان‌ها مانند لنفوم یا تومورهای جامد را که ممکن است درگیر شده یا به مغز استخوان گسترش یافته باشند، تشخیص دهید و مرحله‌بندی کنید.

تشخیص بیماری هایی که بر مغز و ساختار فیبری آن تأثیر می گذارد، مانند میلوفیبروز

اگر فردی تب بدون علت ظاهری دارد (تب ناشناخته) عفونت مغز استخوان را ارزیابی کنید.

اختلال مرتبط با ذخیره آهن را که ممکن است باعث کاهش آهن ذخیره شده شود را تشخیص دهید

اگر فردی برای سرطان تحت درمان است، آسپیراسیون مغز استخوان و/یا بیوپسی ممکن است برای ارزیابی پاسخ به درمان برای تعیین اینکه آیا عملکرد سرکوب شده مغز استخوان شروع به بازگشت به حالت عادی شده است یا خیر.

چه زمانی انجام داده می شود؟

معاینه مغز استخوان به طور معمول دستور داده نمی شود. با این حال، ممکن است زمانی تجویز شود که نتایج سایر آزمایش‌ها، مانند CBC و/یا اسمیر خون، غیرطبیعی باشد و معاینه مغز استخوان ضروری باشد.

معاینه مغز استخوان ممکن است زمانی درخواست شود که سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی، و علائم و نشانه‌ها وجود بیماری مؤثر بر مغز استخوان را نشان دهد.

این آزمایش‌ها ممکن است هنگام مرحله‌بندی سرطان‌های خاص یا زمانی که مشکوک به گسترش سایر سرطان‌ها به مغز استخوان هستند، تجویز شوند.

بیوپسی و آسپیراسیون مغز استخوان نیز ممکن است در فواصل زمانی که فرد تحت درمان سرطان قرار می‌گیرد، برای ارزیابی پاسخ سلول‌های سرطانی به درمان، سرکوب عملکرد مغز استخوان توسط درمان، و در صورت انجام، زمانی که عملکرد آن شروع می‌شود، تجویز شود. برای بازیابی.

نتیجه این تست چه چیزی را نشان می دهد؟

گزارش آزمایشگاهی برای این آزمایش ها ممکن است شامل توصیف سلول های دیده شده و ظاهر محیط مغز استخوان باشد. نتایج حاصل از شمارش کامل خون (CBC) و اسمیر خون معمولاً شامل می شود. به طور معمول، متخصص تفسیری از یافته ها و هر جزئیات دیگری که ممکن است در تشخیص، مرحله بندی یا درمان بیماری مهم باشد، ارائه می دهد.

در بسیاری از موارد، این اطلاعات می تواند تشخیص و اینکه آیا مغز استخوان تحت تأثیر بیماری قرار گرفته است را تأیید یا رد کند، اما می تواند نیاز به بررسی بیشتر را نیز نشان دهد. برای مثال، یک بیمار با کاهش گلبول‌های قرمز خون (RBC) و بدون افزایش در رتیکولوسیت‌ها ممکن است به کم خونی آپلاستیک همراه با سرکوب تولید RBC در مغز مبتلا شود. ارزیابی مغز استخوان ممکن است این وضعیت را تایید کند، اما لزوماً علت خاص را به پزشک نمی‌گوید.

پزشک از اطلاعات حاصل از ارزیابی مغز استفاده می کند و آن را با اطلاعات معاینه بالینی، سابقه پزشکی، آزمایش خون و انواع آزمایشات دیگر مانند اسکن تصویربرداری و اشعه ایکس ترکیب می کند تا به تشخیص نهایی برسد. این می تواند یک فرآیند ساده یا یک پازل تشخیصی پیچیده باشد. بیماران باید قبل و بعد از بیوپسی و/یا آسپیراسیون مغز استخوان با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود درگیر این روند باشند، و بپرسند مشکوک‌ها چیست، چه نوع اطلاعاتی از ارزیابی انتظار می‌رود، و چه آزمایش‌های بعدی ممکن است باشد. نشان داد.

انواع اختلالات و شرایط ممکن است با این فرآیند شناسایی، نظارت و/یا مرحله بندی شوند. چند مثال عبارتند از:

لوسمی – سرطان سلول های خونی

کم خونی – تعداد کم گلبول های قرمز و هموگلوبین پایین

بیماری هایی مانند کم خونی آپلاستیک که می تواند بر توانایی مغز در تولید تعداد کافی از انواع مختلف سلول های خونی و رهاسازی آنها در گردش خون تأثیر بگذارد.

سندرم میلودیسپلاستیک – گروهی از اختلالات مرتبط با مغز استخوان ناکارآمد و ناکارآمد که منجر به کاهش تولید یک یا چند نوع سلول خونی می‌شود.

نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو – گروهی از بیماری ها که با تولید بیش از حد یک یا چند نوع سلول خونی در مغز استخوان مشخص می شود. (به عنوان مثال، لوسمی میلوئید مزمن، پلی سیتمی ورا، ترومبوسیتمی ضروری)

میلوفیبروز – اختلالی که با رشد بیش از حد شبکه فیبری موجود در مغز مشخص می شود، سلول ها را فشرده می کند و منجر به تغییر در شکل گلبول های قرمز و تغییر در تعداد سلول ها می شود.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

عوارض ناشی از آسپیراسیون مغز استخوان و/یا روش بیوپسی بسیار نادر است، اما می تواند شامل خونریزی بیش از حد در محل جمع آوری یا عفونت باشد. افراد باید قبل از انجام عمل جراحی آلرژی و داروها یا مکمل‌هایی را که مصرف می‌کنند به پزشک خود اطلاع دهند و در صورت مشاهده قرمزی یا خونریزی مداوم یا گسترده در محل، تب یا درد فزاینده باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرند. .

آیا برای آسپیراسیون مغز استخوان و/یا بیوپسی بیهوشی عمومی داده خواهد شد؟

در حالی که به شما یک بی‌حسی موضعی، تزریقی برای بی‌حس کردن ناحیه محل جمع‌آوری داده می‌شود، بیهوشی عمومی معمولاً برای بزرگسالان ضروری نیست (اگرچه برای کودکان رایج است). با این حال، ممکن است قبل از عمل یک آرام بخش به شما داده شود.

گزارش من شامل یک نسبت M/E است. چیست؟

نسبت M/E برای نسبت میلوئید به اریتروئید کوتاه است. این تعداد سلول های میلوئیدی در مقایسه با تعداد سلول های اریتروئیدی در مغز استخوان است. سلول های میلوئیدی آنهایی هستند که به گرانولوسیت ها (نوتروفیل ها، ائوزینوفیل ها، بازوفیل ها) بالغ می شوند و سلول های پیش ساز اریتروئید به گلبول های قرمز بالغ می شوند. این نتیجه برای هیچ بیماری تشخیصی نیست، اما اطلاعات اضافی است که پزشک ممکن است برای کمک به تعیین سلامت مغز استخوان از آن استفاده کند. به عنوان مثال، در مورد عفونت باکتریایی، نسبت M/E به دلیل افزایش تعداد سلول های گرانولوسیتی افزایش می یابد، در حالی که در مورد کم خونی همولیتیک، نسبت M/E به دلیل افزایش سلول های اریتروئید کاهش می یابد.

چگونه آسپیراسیون مغز استخوان و/یا بیوپسی با مجموعه مغز استخوان برای اهدا مقایسه می شود؟

امروزه معمولاً به‌جای جمع‌آوری مغز استخوان برای اهدا، به اهداکنندگان سلول‌های بنیادی خون‌ساز دارویی داده می‌شود که مغز استخوان آنها را تحریک می‌کند تا سلول‌های نابالغ را در خون آزاد کند و این سلول‌ها در فرآیندی بسیار شبیه به اهدای خون عادی جمع‌آوری می‌شوند. پس از پردازش، سلول‌های بنیادی در نمونه اهداکننده به گیرنده تزریق می‌شوند و از طریق جریان خون به فضاهای مغزی گیرنده می‌روند و اگر همه چیز درست پیش برود، شروع به تولید گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها می‌کند.