هدف از آزمایش آلفا-۱ آنتی تریپسین (AAT)جستجوی نشانه های کمبود AAT است. از تست های AAT می توان برای تشخیص، غربالگری و برنامه ریزی درمان استفاده کرد.
تشخیص
تشخیص، فرآیند شناسایی علت پس از اینکه فرد قبلاً علائم یک مشکل سلامتی را نشان داده است، می باشد. آزمایشات تشخیصی ممکن است برای تشخیص کمبود AAT در افرادی که علائم مرتبط با این اختلال را دارند انجام شود.
غربالگری
غربالگری بررسی یک مشکل سلامتی قبل از ایجاد علائم است. از آنجایی که کمبود AAT ارثی است، برخی از اعضای خانواده افراد مبتلا به کمبود AAT حتی اگر هیچ نشانه ای از این بیماری را تجربه نکرده باشند، ممکن است مورد آزمایش قرار گیرند.
برنامه ریزی درمان
برنامه ریزی درمان راهی است که پزشک درمان بهینه را برای بیمار تعیین می کند. در برخی موارد، درمان مشکلات ریوی ممکن است تحت تأثیر آزمایش کمبود AAT باشد.
کمبود آلفا ۱ آنتی تریپسین
کمبود آلفا-۱ آنتی تریپسین یک بیماری ارثی است که با افزایش خطر بیماری ریوی و کبد مرتبط است. کمبود AAT نسبتا نادر است، اما تحقیقات نشان می دهد که اغلب تشخیص داده نمی شود.پروتئین AAT به محافظت از بافت‌های بخش‌های خاصی از بدن در برابر آسیب کمک می‌کند.
افرادی که AAT کافی ندارند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های بالقوه جدی هستند، از جمله:
- اختلال انسداد مزمن ریه COPD
- بیماری های کبدی
- پانیکولیت
برخی تحقیقات نشان می دهد که کمبود AAT ممکن است با انواع دیگر مشکلات سلامتی مرتبط باشد، اما ارتباط آن با سایر شرایط به وضوح ثابت نشده است.
در آزمایش آلفا ۱ آنتی تریپسین چه چیزی را اندازه گیری می شود؟
آلفا ۱ آنتی تریپسین نوعی پروتئین است. به طور خاص، این یک مهار کننده پروتئاز است، به این معنی که به مسدود کردن اثرات برخی مواد که می توانند به سلول های ریه و کبد آسیب وارد کنند، کمک می کند.انواع مختلفی از تست های AAT وجود دارد. آزمایش‌ها می‌توانند سطح پروتئین AAT در خون را اندازه‌گیری کنند و به دنبال شواهدی مبنی بر غیرطبیعی بودن یا عملکرد نادرست پروتئین‌های AAT بگردند. علاوه بر این، آزمایش می تواند به دنبال تغییرات ژنتیکی ارثی باشد که باعث کمبود AAT می شود.
انواع تست کمبود AAT
چهار دسته اصلی از تست کمبود AAT وجود دارد. آزمایش سطح AAT خون ، تست فنوتیپ AAT ، AAT ژنوتایپینگ وتوالی یابی. DNA هر نوع آزمایش چیزی متفاوت در مورد AAT اندازه گیری می کند.
آزمایش سطح AAT خون
این آزمایش میزان پروتئین AAT موجود در نمونه خون را اندازه گیری می کند تا ببیند آیا سطح AAT غیر طبیعی است یا خیر.
تست فنوتیپ
AAT این آزمایش وجود اشکال غیر طبیعی پروتئین AAT را در خون بررسی می کند. نام تکنیکی این نوع تست isoelectric focusing است.
ATT ژنوتایپینگ
این آزمایش به دنبال تغییرات ژنتیکی خاصی در DNA شما است که با کمبود AAT مرتبط است. ژنوتیپ AAT را می توان با نمونه خون یا با گرفتن سواب از داخل گونه انجام داد.
توالی یابی
DNA این نوع آزمایش تصویر کامل تری از بخشی از DNA شما ایجاد می کند که کد پروتئین AAT را ارائه می دهد. این امکان شناسایی گونه های ژنتیکی غیرمعمول را فراهم می کند که ممکن است در آزمایش ژنوتیپ AAT یافت نشوند.
بسته به شرایط، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایش ها را برای تعیین اینکه آیا یک فرد دارای یک بیماری ارثی است که بر پروتئین آلفا-۱ آنتی تریپسین تأثیر می گذارد، تجویز کند. ممکن است چندین آزمایش به طور همزمان تجویز شود، یا می توان آنها را در یک توالی آزمایش اولیه با آزمایش های بعدی برای تأیید اولین نتیجه انجام داد.
نحوه آزمایش
آزمایش AAT معمولاً توسط پزشکی تجویز می شود که نوع خاصی از آزمایش را برای انجام انتخاب می کند. برخی از آزمایشات AAT نیاز به نمونه خونی دارند که می توان آن را در مطب پزشکی، آزمایشگاه یا بیمارستان گرفت. برای آزمایش های دیگر، نمونه با سواب داخل دهان گرفته می شود.
نتایج آزمون
تفسیر نتایج آزمون AAT بر اساس اینکه کدام آزمایش انجام شده و روش هایی که آزمایشگاه برای آنالیز نمونه آزمایشی شما استفاده کرده است، به طور قابل توجهی متفاوت است.کمبود AAT تنها بر اساس یک آزمایش تشخیص داده نمی شود. درعوض، تشخیص کمبود AAT به نتیجه آزمایشی نیاز دارد که نشان دهنده سطوح پایین AAT در خون باشد و یک آزمایش تأییدی که نتایج غیرطبیعی را در آزمایش فنوتیپ یا ژنوتیپ AAT نشان دهد.سطح خون AAT را می توان به روش های مختلف اندازه گیری کرد. سپس نتیجه آزمایش شما با محدوده مرجع مقایسه خواهد شد. این محدوده مرجع نشان دهنده آن چیزی است که آن آزمایشگاه بر اساس تکنیک های اندازه گیری خود، سطح AAT معمولی در نظر می گیرد. نگاه کردن به این محدوده مرجع خاص بسیار مهم است زیرا سطوح نرمال به شدت تحت تأثیر روش های آزمایشگاهی است.
سطوح پایین پروتئین AATو نتایج غیرطبیعی در آزمایش فنوتیپ یا ژنوتیپ
اگر آزمایش خون شما سطوح پایین پروتئین AAT را نشان دهد، ممکن است آزمایش‌های اضافی برای ارزیابی فنوتیپ یا ژنوتیپ AAT انجام شود. این آزمایش‌ها می‌توانند نشان دهند که آیا اختلالاتی در فعالیت پروتئین AAT وجود دارد یا در کد ژنتیکی که مسئول عملکرد پروتئین AAT است.
اگر سطوح AAT پایین در خون و نتایج غیرطبیعی در آزمایش فنوتیپ یا ژنوتیپ AAT دارید، ممکن است کمبود AAT در شما تشخیص داده شود. افراد مبتلا به کمبود AAT می توانند در معرض خطر ابتلا به بیماری های ریوی و کبدی باشند. با این حال، همه افراد مبتلا به کمبود AAT دچار این مشکلات سلامتی نمی شوند. بر اساس تغییرات ژنتیکی خاصی که بر عملکرد AAT تأثیر می گذارد، انواع مختلفی از کمبود AAT وجود دارد.
نتایج آزمایش AAT برای تعیین اینکه آیا یک فرد دچار کمبود AAT است، کدام زیرگروه از کمبود AAT دارد و این کمبود برای سلامتی او چه معنایی دارد استفاده می شود. به همین دلیل، همیشه باید نتایج آزمایش خود را با پزشکی مرور کنید که می تواند توضیح دهد که چگونه می توان آن نتایج را در زمینه موقعیت شخصی شما تفسیر کرد.
بالا بودن A1AT در آزمایش خون
A1AT یک واکنش دهنده فاز حاد است. این بدان معنی است که در شرایط التهابی حاد و مزمن، عفونت ها و برخی سرطان ها افزایش می یابد. افزایش سطح A1AT ممکن است در بارداری، استرس و عفونت های تیروئید و در بیمارانی که از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کنند نیز دیده شود.
آنتی تریپسین مدفوع
افزایش دفع مدفوعی AAT را می توان در بیماری روده کوچک و بزرگ یافت و برای بزرگسالان و کودکان قابل استفاده است.
آلفا-۲-ماکروگلوبولین در آزمایش خون چیست
آلفا-۲-ماکروگلوبولین یک مهارکننده پروتئاز است و یکی از بزرگترین پروتئین های پلاسما است.
بالا بودن آلفا-۲-ماکروگلوبولین
افزایش سطح آلفا-۲-ماکروگلوبولین در سندرم نفروتیک مشاهده می شود،زمانی که پروتئین های با وزن مولکولی پایین تر از دست رفته، اما آلفا-۲-ماکروگلوبولین به دلیل اندازه بزرگ آن حفظ می شود. در بیماران مبتلا به سیروز کبدی و دیابت،سطوح افزایش یافته است.
بدون دیدگاه