آزمایش لپتین

آزمایش لپتین

چه چیزی در حال آزمایش است؟

لپتین هورمونی است که به تنظیم اشتها کمک می‌کند و سیگنال‌های ارضای گرسنگی (سیری) را نشان می‌دهد. این آزمایش میزان لپتین در خون را اندازه گیری می کند تا کمبودی را که ممکن است در چاقی نقش داشته باشد، تشخیص دهد.

لپتین عمدتاً توسط سلول های چربی (آدیپوسیت) و به میزان کمتری توسط سایر بافت ها از جمله جفت در زنان باردار تولید می شود. این در گیرنده های خون در هیپوتالاموس در مغز منتقل می شود. هنگامی که غذای کافی مصرف شود، به بدن می گوید که دیگر گرسنه نیست. در یک پاسخ بازخورد طبیعی، سطح پایین لپتین باعث گرسنگی و افزایش مصرف غذا می شود. با افزایش سطح لپتین در اثر افزایش سلول های چربی، گرسنگی کاهش می یابد و مصرف غذا کاهش می یابد.

لپتین ناکافی می تواند باعث گرسنگی مداوم شود زیرا بدن تلاش می کند از خود در برابر تغذیه ناکافی (گرسنگی) محافظت کند. کمبودهای بسیار نادر ارثی لپتین می تواند از طریق گرسنگی مداوم و خوردن مداوم که از اوایل کودکی شروع می شود، باعث چاقی شدید شود. نشان داده شده است که درمان جایگزینی لپتین در درمان برخی از مبتلایان موفقیت آمیز است.

چاقی معمولاً با افزایش سطح لپتین مرتبط است. تصور می شود که این به دلیل مقاومت به لپتین است که مشابه مقاومت به انسولین است که اغلب در چاقی دیده می شود. افرادی که تحت تأثیر قرار می گیرند در برابر عملکرد لپتین مقاوم هستند – حتی پس از مصرف غذای کافی همچنان گرسنگی را تجربه می کنند. بدن در تلاش برای جبران و در پاسخ به گرسنگی درک شده به تولید لپتین بیشتری ادامه می دهد. با این حال، تخمین زده می شود که حدود ۱۰ درصد از افرادی که چاق هستند درجاتی از کمبود لپتین داشته باشند.

علاقه قابل توجهی به درک بهتر پیوند لپتین با چاقی وجود دارد. چاقی یک نگرانی عمده برای سلامتی در ایالات متحده است زیرا خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها مانند فشار خون بالا (فشار خون بالا)، دیس لیپیدمی ها (کلسترول بالا و/یا تری گلیسیرید بالا)، دیابت نوع ۲، مشکلات مفصلی، آپنه خواب، عروق کرونر قلب را افزایش می دهد. بیماری، سکته مغزی و برخی سرطان ها. میزان چاقی طی ۲۰ سال گذشته در همه گروه‌های سنی به طور پیوسته افزایش یافته است و بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، بیش از یک سوم بزرگسالان و ۱۷ درصد از کودکان و نوجوانان در این کشور در حال حاضر به عنوان چاق طبقه‌بندی می‌شوند. . طبقه بندی بر اساس شاخص توده بدن یا BMI است. (به سؤالات متداول زیر مراجعه کنید).

یک مطالعه اخیر نشان داد که در برخی از افراد سطح لپتین ممکن است دقیق تر از شاخص توده بدنی سنتی در سنجش میزان چربی اضافی باشد. به طور کلی، هر چه سطح لپتین در جریان خون بالاتر باشد، بافت چربی فرد بیشتر است. در این مطالعه، این امر به ویژه در مورد زنان مسن تر و در زنان با عضلات بزرگ یا استخوان های متراکم که نتایج BMI ممکن است گمراه کننده باشد، صادق بود.

تحقیقات برای ارزیابی نقش لپتین در بدن و ارتباط بین لپتین و چاقی و بین لپتین و کاهش وزن موفق ادامه دارد. همچنین علاقه مستمری به تعیین اینکه آیا درمان مبتنی بر لپتین ممکن است برای افرادی که چاق هستند و کمبود لپتین دارند مفید باشد وجود دارد.

سوالات رایج

چگونه استفاده می شود؟

آزمایش لپتین به طور معمول سفارش نمی شود و سودمندی آن در تنظیمات پزشکی هنوز به طور کامل مشخص نشده است. بیشتر آزمایشات هنوز در یک محیط تحقیقاتی انجام می شود زیرا نقش لپتین بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد.

در شرایط بالینی، آزمایش لپتین به احتمال زیاد برای یک کودک چاق تجویز می شود، به خصوص اگر سابقه خانوادگی چاقی زودرس وجود داشته باشد. گاهی اوقات ممکن است برای یک فرد چاق که علائم گرسنگی مکرر و مداوم را دارد برای تشخیص کمبود یا بیش از حد لپتین تجویز شود.

در مواردی، این آزمایش ممکن است همراه با سایر آزمایش‌ها، مانند نمایه لیپیدی، پانل تیروئید، گلوکز، انسولین و/یا A1c برای ارزیابی وضعیت سلامتی یک فرد چاق و شناسایی شرایط زمینه‌ای که ممکن است در ایجاد بیماری مؤثر باشد، استفاده شود. یا شرایط آنها را پیچیده می کند.

چه زمانی انجام داده می شود؟

لپتین در درجه اول در طول مطالعات بالینی تجویز می شود، زمانی که برای بررسی بیشتر نقش لپتین انجام می شود.

آزمایش لپتین اغلب در خارج از یک محیط تحقیقاتی سفارش نمی شود، اما گاهی اوقات ممکن است زمانی که کودک به عنوان چاق طبقه بندی شده است، به خصوص زمانی که سابقه خانوادگی چاقی زودرس وجود داشته باشد، تجویز شود. (برای طبقه بندی، به سوالات متداول زیر مراجعه کنید.)

برخی از پزشکان ممکن است هنگام ارزیابی یک فرد چاق آزمایش لپتین را برای تعیین اینکه آیا ممکن است کمبود لپتین داشته باشند یا بیش از حد (برای تشخیص مقاومت به لپتین) تجویز کنند.

نتیجه این تست چه چیزی را نشان می دهد؟

در افراد چاق، کاهش سطح لپتین ممکن است نشان دهنده درجاتی از کمبود باشد، در حالی که افزایش غلظت آن با مقاومت در برابر اثرات لپتین مرتبط است. اکثر افراد چاق سطح آنها افزایش می یابد، اما حدود ۱۰٪ ممکن است درجاتی از کمبود لپتین داشته باشند.

به ندرت، کاهش قابل توجه سطح لپتین ممکن است نشان دهنده کمبود ارثی لپتین باشد که با چاقی شدید مرتبط است.

ترشح لپتین از یک الگوی شبانه روزی پیروی می کند، به این معنی که غلظت خون در طول یک دوره زمانی ۲۴ ساعته متفاوت است (در شب بیشتر از روز).

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

زنان به طور معمول سطوح لپتین بالاتری نسبت به مردان دارند. غلظت لپتین نیز در دوران بارداری افزایش می یابد و ممکن است در زنان مبتلا به دیابت بارداری یا پره اکلامپسی به میزان قابل توجهی افزایش یابد. با این حال، این آزمایش برای نظارت بر این شرایط استفاده نمی شود.

سودمندی لپتین در یک محیط پزشکی، به ویژه در ارزیابی مقادیر اضافی یا کمبود هورمون، هنوز به طور کامل ثابت نشده است. به عنوان مثال، فردی با کمبود ارثی نادر ممکن است از درمان جایگزینی لپتین بهره مند شود، اما هنوز اطلاعات کافی برای تعیین اینکه آیا فردی با کمبود خفیف نیز از درمان هدفمند سود می برد یا خیر، وجود ندارد.

برخی از موضوعات دیگری که در ارتباط با لپتین مورد مطالعه قرار گرفته یا در حال بررسی هستند عبارتند از:

• کمک به التهاب و تصلب شرایین یا برعکس، محافظت از آن در برابر آترواسکلروز
• افزایش با دیابت بارداری و پره اکلامپسی در دوران بارداری
• نقش در باروری
• ارتباط با افسردگی، استرس و اضطراب
• نقش در حفظ سطح گلوکز و تعامل آن با انسولین
• ارتباط بین سطوح لپتین، کاهش وزن و گرسنگی

آیا همه افرادی که اضافه وزن دارند باید آزمایش لپتین انجام دهند؟

آزمایش لپتین به طور معمول انجام نمی شود و برای اکثر افراد توصیه نمی شود. اگر فردی چاق است و گرسنگی مداوم دارد، یا فرزند خردسالی دارد که به شدت چاق است، ممکن است آزمایش لپتین در نظر گرفته شود.

طبقه بندی وزن بدن چگونه تعیین می شود؟

طبقه بندی در حال حاضر بر اساس شاخص توده بدن یا BMI است.

برای جوانان، وزن و قد و همچنین سن و جنس در تعیین صدک BMI آنها در نظر گرفته می شود. یک جوان دارای اضافه وزن فردی است که شاخص توده بدنی او بین صدک ۸۵ تا صدک ۹۴ در نمودارهای رشد استاندارد شده است. جوان چاق فردی است که در نمودارهای رشد استاندارد شده در صدک ۹۵ یا بالاتر باشد یا BMI بیشتر یا مساوی ۳۰ کیلوگرم بر متر مربع دارد، هر کدام کمتر باشد.

برای بزرگسالان، BMI به صورت زیر محاسبه می شود:

BMI = (وزن بر حسب پوند) / (قد بر حسب اینچ مربع) x 703

طبقه بندی BMI

کمتر از ۱۸.۵ کم وزن

۱۸.۵ – ۲۴.۹ وزن طبیعی

۲۵.۰ – ۲۹.۹ اضافه وزن

۳۰ و بالاتر چاق

آیا می توان آزمایش لپتین را در مطب دکتر من انجام داد؟

خیر. آزمایش لپتین در مطب پزشکان انجام نمی شود و توسط اکثر آزمایشگاه ها ارائه نمی شود. احتمالاً باید آزمایش به آزمایشگاه مرجع ارسال شود.

برای کاهش یا افزایش سطح لپتین چه کاری می توانم انجام دهم؟

سطح لپتین اغلب با کاهش وزن یک فرد چاق کاهش می یابد و زمانی که فرد چاق می شود افزایش می یابد، اما در غیر این صورت به تغییرات سبک زندگی پاسخ نمی دهد.

کمبود لپتین چگونه درمان می شود؟

در افرادی که دارای کمبودهای بسیار نادر ارثی لپتین هستند، درمان جایگزین در رفع چاقی موفق بوده است. با این حال، در حال حاضر اطلاعات کافی برای حمایت از استفاده روتین آن برای سایر کمبودهای لپتین وجود ندارد.

آیا آدیپوکین های دیگری به جز لپتین وجود دارد؟

اگرچه لپتین اولین سیتوکین چربی (یا “آدیپوکین”) شناسایی شده بود، بسیاری دیگر کشف شده اند. دو موردی که به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته اند عبارتند از رزیستین که مقاومت به انسولین را افزایش می دهد و آدیپونکتین که آن را کاهش می دهد. در چاقی رزیستین افزایش و آدیپونکتین کاهش می یابد. آنها همچنین اثرات معکوس بر التهاب دارند. رزیستین التهاب را افزایش می دهد، در حالی که آدیپونکتین آن را کاهش می دهد. آدیپوکین دیگری که اخیراً کشف شده، ویسفاتین است که در دیابت نوع ۲ افزایش می یابد و ممکن است در افزایش سطح انسولین نقش داشته باشد. چندین آدیپوکین دیگر آپلین، کمرین و امنتین هستند که به نظر می رسد همه آنها ضد التهاب هستند.